Αυτό το blog είναι ακόμη στα σκαριά και είναι αδελφάκι του άλλου του μεγάλου "Για την Αρλέτα" Όμως απαιτείται υπομονή από εσάς και δουλειά από μένα...

Πάντα καλά να 'στε

Thursday, 9 September 2010

12+τραγούδια του Μάνου Χατζιδακι με την Αρλέτα



Χρονολογία Κυκλοφορίας: 1969

Τα σχέδια ’έκανε η Αρλέτα



Τραγούδια:
1. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ
2. Η ΚΡΑΣΟΓΙΩΡΓΑΙΝΑ
3. ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΑΚΙ
4. ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑ ΚΑΙΡΟ
5. ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΠΑΣ ΣΤΗ ΞΕΝΙΤΕΙΑ (Στιχοι:ΓΚΑΤΣΟΣ ΝΙΚΟΣ)
6. ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΤΗΣ ΕΥΡΙΔΙΚΗΣ (Στιχοι:ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ ΜΑΝΟΣ)
7. ΤΟ ΠΟΥΛΙ (Στιχοι:ΑΡΓΥΡΑΚΗΣ ΜΙΝΩΣ)
8. ΚΙ ΑΝ ΘΑ ΔΙΨΑΣΗΣ ΓΙΑ ΝΕΡΟ (Στιχοι:ΓΚΑΤΣΟΣ ΝΙΚΟΣ)
9. ΗΣΟΥΝ ΠΑΙΔΙ ΣΑΝ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ (Στιχοι:ΓΚΑΤΣΟΣ ΝΙΚΟΣ)
10. ΤΟ ΠΕΛΑΓΟ ΕΙΝΑΙ ΒΑΘΥ (Στιχοι:ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ ΜΑΝΟΣ)
11. ΜΕΣ Σ'ΑΥΤΗ ΤΗ ΒΑΡΚΑ (Στιχοι:ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ ΜΑΝΟΣ)
12. ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΩ ΕΓΩ (Στιχοι:ΕΛΥΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ)
13. ΓΥΡΝΑ ΦΤΕΡΩΤΗ ΤΟΥ ΜΥΛΟΥ (Στιχοι:ΓΚΑΤΣΟΣ ΝΙΚΟΣ)










Τριαντάφυλλο στο στήθος
(δεξί κλικ και ανοίγεις σε νέο παράθυρο)

Είχε σημάνει εσπερινός, θυμάμαι
που γέμισε ο ουρανός πουλιά
καθώς στεκόσουν πλάι μου, θυμάμαι
σε πήρα και σε σήκωσα ψηλά

Κυλάν τα σύννεφα και τρέχει η φωνή μου
να την ακούσεις και να ’ρθεις
και μες στον κήπο αφήνω το κορμί μου
κρυμμένο στα λουλούδια να το βρεις

Σε καρτερώ κάθε πρωί στο περιβόλι
με το βοριά, με το νοτιά καίγομαι όλη
δυο τριαντάφυλλα μαζεύω στην ποδιά μου
όταν έρθεις να μυρίζουν τα μαλλιά μου

Για δες απόψε πως ο κήπος μας ανθίζει
καθώς ο αγέρας το τραγούδι μας σφυρίζει







Ήσουν παιδί σαν το Χριστό
(δεξί κλικ στον τίτλο και νέο παράθυρο)


στίχοι:Νίκος Γκάτσοςμουσική:Μάνος Χατζιδάκιςερμηνεία:Αρλέτα



Έμπαινες κι έλαμπε το σπίτι
σαν το τριφύλλι τ'ανοιχτό
κι είχες το φως του Αποσπερίτη
στ' άγια σου μάτια φυλαχτό.

Άφηνες πάνω στο τραπέζι
γάλα και μέλι και ψωμί
κι έβλεπα τ' όνειρο να παίζει
στο πελαγίσιο σου κορμί.

Κύμα και βότσαλο κι αρμύρα
και καλοκαίρι μου ζεστό
ούτε ένα δάκρυ σου δεν πήρα
στην παγωνιά για να λουστώ.

Σ'ευχαριστώ σ'ευχαριστώ
ήσουν παιδί σαν το Χριστό








Η Κρασογιώργαινα
Νειρεύονταν η Κρασογιώργαινα
σεργιάνιζε λέει με τον καλό της
σ’ ένα κλειστό περβόλι
και χαμογελούσε
Δεν ήταν ο Κρασογιώργης
ο χοντρομπαλάς
παρά ένα λύγερό παλικάρι

Στριμμένο αγκάθα το μουστάκι του
μαλλιά μακριά, κορακάτα
στη ζώνη ασιμοπίστολα
κι ανάπνια του εμύριζε κανέλλα
Ίδιος απαράλλακτος
ο Αθανάσιος Διάκος

Μουσική Μάνου Χατζιδάκη
Τους στίχους εγραψε ο Γεράσιμος Σταύρου χρηγσιμοιποιώντας αυτούσιες φράσεις από το μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη "Ο Καπετάν Μιχάλης". Τα τραγούδια πρωτοηχογραφήθηκαν το 1966 με ερμηνευτή τον Γιώργο Ρωμανό.












Μουσική/ Στίχοι: Χατζιδάκις
δίσκος:12+1 τραγούδια του Μ. Χατζιδάκι


Το πέλαγο είναι βαθύ κι η αγάπη είναι μεγάλη
Έχω ένα πόνο στην ψυχή και ποιος θα μου τον βγάλει

Το πέλαγο είναι γλυκό, χάδι μαζί και δάκρυ
και με κυλάει αφρίζοντας στου ορίζοντα την άκρη

Το πέλαγο είναι παιδί, τρέχει και δεν το φτάνω
Παιδί και στην αγάπη του, που σαν με δει το χάνω

Το πέλαγο είναι γλυκό...



Ακούστε το σα να ναι πρώτη φορά κι αφήστε τη φωνή να σας παρασύρει στον κυματισμό της κι αφήστε την ενορχήστρωση να σας τυλίξει σε μια γλυκιά δίνη, σαν να βρίσκεστε στο βυθό της μοναξιάς σας.
Ίσως η καλύτερη απόδοση του κλασσικού αυτού τραγουδιού του Μάνου Χατζιδάκι.

Saturday, 4 September 2010






































Στο ρυθμό του Αγέρα


1. Είχα ένα αγόρι
    Αρλέτα - Παυλίνα Παμπούδη


2. Ένα κορίτσι δεκαεφτά χρονώ
     Αρλέτα - Θεοδώρα Ντάκου

3. Οι νέες των επαρχιών
     Γλέζος Γ. Ουράνης Κώστας
4. Παραμύθι

    ΠΑΜΠΟΥΔΗ ΠΑΥΛΙΝΑΣΠΑΝΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ - ΡΩΤΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

5. Τέλειωσε το πσνηγύρι 

    ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΟΥ - ΜΑΤΕΣΗ Π.

6. Στο ρυθμό του Αγέρα 
    ΑΡΛΕΤΑ 

7. Ο Γιάννης κι η Μαριώ
    ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΑΝΟΣ -ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΩΤΑΣ

Τα παιδιά των είκοσι και εικοσιένα
    ΑΡΛΕΤΑ

    ΑΡΛΕΤΑ

10. Στο ρυθμό του Αγέρα       
        ΑΡΛΕΤΑ

11. Η Βαλκυρία του κάδρου       

       ΣΠΑΝΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ - ΚΑΜΑΡΙΝΕΑ ΙΣΙΔΩΡΑ   

12. Όταν έρθουν τα πουλιά     
      ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΟΥ Γ. ΠΑΥΛΙΝΑ ΠΑΜΠΟΥΔΗ

13. Παράκληση    

        Γ. ΡΩΜΑΝΟΣ




Είχα ένα αγόρι

Στίχοι: Παυλίνα Παμπούδη
Μουσική: Αρλέτα



Είχα ένα αγόρι, ένα άγριο άνεμο
Ένα ποτάμι που έγινε αναφιλητό

Τώρα δυο ηλιοτρόπια
Τα μάτια του που τόσο είχα φιλήσει
Τώρα τα όνειρά του
Γίνανε δυο σταλαγματιές πικρή δροσιά

Την Τρίτη μέρα δεν αναστήθηκε
Είκοσι μέρες κοιμάται κάτω απ’ τη βροχή

Τώρα μια παπαρούνα
Σημάδεψε τη θέση της καρδιάς του
Τώρα είναι η φωνή του
Ένα σπουργίτι που πετάει για τον νοτιά





Στο ρυθμό του Αγέρα
(Στίχοι/Μουσική Αρλέτα)


Στο ρυθμό του αγέρα ήρθε προχτές
ένα μικρό κορίτσι και με κάλεσε
να πάμε μαζί στο δρόμο με τ’ αγκάθια
Για μάτια είχε δυο βιολέτες
για χέρα είχε δυο πουλιά
ένα μικρό κορίτσι ήρθε προχτές
στο δρόμο με τ’ αγκάθια
Φορούσε μια τραχηλιά
από ακτίνες παιδικών αμαξιών, προχτές
κι ήτανε τόσο όμορφο
πιο όμορφο κι απ’ τις βιολέτες
Ένα μικρό κορίτσι με κάλεσε προχτές
να πάμε βόλτα στο δρόμο με τ’ αγκάθια
και περπατούσε στο ρυθμό του αγέρα
και περπατούσε στο ρυθμό του αέρα

χάραζε κύκλους πάνω στη σκόνη
με το μικρό γυμνό ποδάρι
χάραζε κύκλους πάνω στη σκόνη
και φύτευε αγκάθια στα μαλλιά του
Ένα μικρό κορίτσι προχτές
όταν με είδε να κλαίω
μου έφερε δυο λουλούδια
να ιδώ πόσο πιο άσχημα ήταν
τα δάκρυά μου απ τη δροσιά τους
ένα μικρό κορίτσι
με φυτεμένα αγκάθια στα μαλλιά του


 
 


Κόκκινα χείλη μου

Στίχοι/μουσική: Αρλέτα

Φύτεψα την αγάπη μου
ένα φθινόπωρο
την άνοιξη φυτρώσανε
δυο μενεξέδες
Ωωω κόκκινα χείλη μου
Ωωω δυο μενεξέδες

κρέμασα την καρδιά μου
από μια νεραντζιά
και το πρωί τη βρήκα
στ’ άσπρα ντυμένη
Ωωω κόκκινα χείλη μου
Ωωω στ’ άσπρα ντυμένη

Έχασα την αγάπη μου
ένα φθινόπωρο
Έχασα την αγάπη μου
ένα φθινόπωρο

Την άνοιξη στον κήπο σου
η λύπη μου άνθισε
Ωωω κόκκινα χείλη μου
Ωωω η λύπη μου άνθισε





Ο Γιάννης κι η μαριώ

Μουσική: Γιάννης Σπάνος
Στίχοι: Βασίλης Ρώτας

07 O Gisnnis kai h...


Τον Γιάννη καμαρώστε
που βγαίνει στο σεργιάνι
με την κουτσή Μαριώ του
το στραβαρίδι Γιάννη

φορεί καπέλο μαύρο
καδένα ολόχρυση
τη Μάρω από το χέρι
περήφανα κρατεί

Το Γιάννη καμαρώστε
που βγαίνει στο σεργιάνι
με την κουτσή Μαριώ του
το στραβαρίδι Γιάννη

Περήφανη κοιλίτσα
φουσκώνει της Μαριώς
τηνε φουσκώνει ο δράκος
του Γιάννη ο πρώτος γιος

φορεί καπέλο μαύρο
καδένα ολόχρυση
μπροστά κοιτάζει η Μάρω
μα Γιάννης δω και κει

Γιάννη μπροστά σου κοίτα
και μη στραβοθωρείς
αυτή την έχει η Μήτρος
και κείνη ο Θοδωρής

Γιάννη στο σπίτι πάμε
δε βρίσκομαι καλά
πράσινη πέφτει χάμω
προφτάστε αγκομαχά

Φέρτε γιατρό του Ρήγα
του παλατιού μαμή
χαλάλι τη Μαριώγκα
γλιτώστε το παιδί

Κι ουδέ παιδί γλιτώνει
κι η Μάρω δεν φελά
κλάψε πού να βρεις Γιάννη
κουτσή Μαριώ ξανά





Τα παιδιά των είκοσι και εικοσιένα




Η Κυρία Γυμνασιάαρχου

Μουσική:  Γ. Γλέζος Στίχοι: Μάρω Λημνού

 

Μ’ ένα κέντημα στο χέρι
Σαν έπεφτε το μεσημέρι
Κάθονταν στην κληματαριά από κάτου
Η κυρία Γυμνασιάρχου


Κένταγε ένα φεγγάρι
Στο πλάι του ένα μικρό ποτάμι
Κι αρμένιζε στην ήσυχη αγκαλιά του
Η κυρία Γυμνασιάρχου


Είχε δυο βουνά στην άκρη
Στην βάρκα έναν τρελό βαρκάρη
Μα δεν θυμότανε το χρώμα απ’ τα μαλλιά του
Η κυρία Γυμνασιάρχου


Πέθανε στην ίδια θέση
Κι απόμεινε το κέντημα στη μέση
Μοναχιά στη κληματαριά από κάτω
Η κυρία Γυμνασιάρχου


   

Sunday, 15 August 2010

Αρλέτα 2























01. ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ


02. ΤΙΠΟΤ ΑΛΛΟ (ΤΡΙΠΤΥΧΟ)

03. ΔΥΟ ΓΛΑΡΟΙ


04. ΚΑΒΑΛΑΡΗΣ ΣΤΡΑΦΤΕΡΟΣ


05. ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ


06. ΝΑΝΙ ΤΟ ΓΑΡΟΥΦΑΛΛΟ ΜΟΥ

07. ΗΤΑΝ ΚΑΜΑΡΙ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ


08. Ο ΤΡΕΛΟΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ

09. ΣΑΡΑΝΤΑ ΜΕΡΕΣ


10. ΗΤΑΝΕ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ

11. ΟΙ ΣΑΡΑΝΤΑ ΠΕΝΤΕ

12. ΦΩΝΑΞΕ ΜΕ



(δεξι κλικ στον τίτλο του δίσκου και νέο παράθυρο)

Φώναξε με αγάπη

Φώναξε με αγάπη, φώναξε με
στο νυχτωμένο σπίτι ν ακουστεί η φωνή σου
προτού μέσα στη νύχτα να χαθώ
στους λυπημένους κήπους ανατέλλεις
φώναξε με αγάπη, φώναξε με

Κράτησε με αγάπη, κράτησε με
μη μ αφήνεις τόσες νύχτες μόνη
στα γέρικα πλατάνια και στις δάφνες
το βράδυ πια δεν αγρυπνά
κράτησε με αγάπη, κράτησε με

Φώναξε με αγάπη, φώναξε με
στο νυχτωμένο σπίτι ν ακουστεί η φωνή σου
προτού μέσα στη νύχτα να χαθώ
στους λυπημένους κήπους ανατέλλεις
φώναξε με αγάπη, φώναξε με.



Για να ακούσετε αποσπάσματα των τραγουδιών του δίσκου
"Αρλέτα 2" κάνετε

Αρλέτα 1ος




Τραγουδά η Αρλέτα

1. Μια Ιστορία Από Τον Πόλεμο (Γιάννης Κακουλίδης , Νότης Μαυρουδής)

2 Τα Πελαγίσια Όνειρα
(Νίκος Χουλιαράς , Νότης Μαυρουδής)

3 Η Μέρα Τέλειωσε (Νίκος Χουλιαράς)

4 Δέκα Στρατιώτες Κι Ένας Λοχαγός
(Γιάννης Σπανός , Κ. Γεωργουσόπουλος)

5 Σαββάτο Απόγιομα (Γιάννης Κακουλίδης , Νότης Μαυρουδής )

6 Τώρα Θ' Ανοίξω Τα Φτερά (Γ. Στεφάνου , Γιώργος Κοντογιώργος)


1 Το Πέτρινο Χαμόγελο (Νίκος Χουλιαράς)
2 Μια Φορά Θυμάμαι
(Γ. Στεφάνου , Γιάννης Σπανός)

3 Λίγο Πριν Φτάσει Η Άνοιξη (Α. Δασκαλόπουλος* , Νότης Μαυρουδής)

4 Τις Άδειες Νύχτες (Γ. Στεφάνου , Γιώργος Κοντογιώργος)

5 Στα Κούλουμα (Γιάννης Κακουλίδης , Νότης Μαυρουδής)

6 Ερημιά (Γ. Στεφάνου , Γιάννης Σπανός)





.


























03 ΔΕΚΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ...



Δέκα στρατιώτες κι ένας λοχαγός
Δέκα στρατιώτες κι ένας λοχαγός
βγήκανε παγάνα πρίμος ο καιρός
άρβυλα παλάσκες, χλαίνη γυλιός
και στην άλλη άκρη ο κακός εχθρός

Εν δύο τρία σβήστε το φακό
έχουμε στη χούφτα τον αυγερινό

Δέκα στρατιώτες μ ένα λοχαγό
βγήκανε κυνήγι πιάσανε λαγό
στρώσανε τραπέζι ρίξαν τουφεκιές
κρέμασαν τη χλαίνη στις αλυγαριές

Εν δύο τρία πιάστε το χορό
δεκαπέντε χρόνια έχω να χαρώ

Δέκα στρατιώτες κι ένας λοχαγός
βγήκανε παγάνα πέρασ’ ο καιρός
μείναν εκεί πάνω στα ψηλά βουνά
πίνανε νεράκι ζούσανε καλά

Εν δύο τρία παίξε σαλπιγκτή
πες τους να γυρίσουν απ την εξοχή


Από τον πρώτο δίσκο της Αρλέτας πίσω στο 1968, ένα αλέγκρο, old time classic τραγούδι που αγαπήθηκε πολύ κυρίως απ τα παιδιά που παίζουν κιθάρα και τραγουδάν.

Ακούω τη φωνή της και σκέφτομαι πόσο παρέμεινε τρυφερή, καθαρή στους τόνους και στην άρθρωση. Ακόμη αυτή η διάθεση η λίγο σκωπτική όταν το τραγούδι το απαιτεί, είναι και σήμερα η ίδια γιατί, από μική Ήξερε τι τραγούδαγε και πως έπρεπε να το χρωματίσει!



Τις άδειες νύχτες

Γιώργος Παπαστεφάνου
Μουσική: Γιώργος Κοντογιώργος

Τις άδειες νύχτες όλοι μιλούσαν για τη βροχή
Για μας η ελπίδα και η αγάπη είχαν χαθεί
Λες και η καρδιά απ’ τον ατέλειωτο τον ουρανό
Κράτησε μόνο τη συννεφιά κι έναν καημό
Τις άδειες νύχτες όλοι γελούσαν για τα παιδιά
Στα κρύα μας χέρια δεν είχε λύπη μήτε χαρά
Κι εγώ τις ώρες που έχουν χαθεί ψάχνω να βρω
Σε μια κάμαρη με το ταβάνι για ουρανό
Τις άδειες νύχτες βλέπαμε στο όνειρο μια ακρογιαλιά
Τον ήλιο ελεύθερο, τα μάτια όμορφα και λαμπερά
Τώρα τον ήλιο μας όλα τα σύννεφα τον κυνηγούν
Τώρα τα μάτια μας βλέπουν τη θάλασσα και δεν μιλούν


H δισκογραφική εταιρία δεν το κυκλοφόρησε ποτέ σε CD. Γιατί στ αλήθεια; Τι περιμένουν; Ο δίσκος αυτός είναι ιστορικός, από τους λίγους δίσκους culte που διαθέτει το ελληνικό ρεπερτόριο.

Το 1966 η Αρλέτα, 21 χρονώ παιδί βγήκε με μια κιθάρα και με τη φωνή της άλλαξε κυριολεκτικά το τοπίο. Μια άλλη αισθητική, μια άλλη προσέγγιση μια αλήθεια που ανατρέπει κάθε τι το φτιαχτό. Μια φωνή και μια κιθάρα! Τίποτ’ άλλο. Και πώς αυτό το κορίτσι της Σχολής Καλών Τεχνών μπόρεσε σε τόσο μικρή ηλικία να τραγουδήσει έτσι όπως τραγούδησε, με όλη τη σοφία και πείρα ζωής αιωνόβιου;!
Και δεν άλλαξε από τότε, γιατί τίποτα δεν έπρεπε ν’ αλλάξει. Η ίδια φωνή, οι ίδιες επιλογές –ακριβοπληρωμένες μεν αλλά πάντα με μια σταθερότητα και μια συνέπεια αφοπλιστική. Γι αυτό και το Blog αυτό είναι αφιερωμένο σ’ αυτήν. Γιατί η Αρλέτα αντιπροσωπεύει την αληθινή όψη της ζωής. Μιας ζωής που δεν είναι δήθεν, και δεν ζητά ανταλλάγματα γι αυτό που είναι, γιατί δεν είναι απλά επιλογή της, είναι η φύση της τέτοια. Γι αυτό και ήξερε απ τα 20 τα χρόνια πώς να τραγουδήσει.


01 ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΘΥΜΑΜΑ...

(δεξί κλικ στον τίτλο του στρόγγυλου δίσκου και open new window)



ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΘΥΜΑΜΑΙ

Στίχοι Γιώργος Παπαστεφάνου
μουσική Γιάννη Σπανού

Νύχτα βροχερή άδειο το χέρι
Ψάχνει να σε βρει

μα δεν το ξέρει
Πού θα σε βρει

Μια φορά θυμάμαι μ αγαπούσες
Τώρα βροχή
Μια φορά θυμάμαι μου μιλούσες
Τώρα σιωπή

Πέτρωσε η φωνή και πώς να κλάψει
που ‘φυγες εσύ κι έχουν ανάψει
χίλιοι καημοί

Μια φορά θυμάμαι μ αγαπούσες
Τώρα βροχή
Μια φορά θυμάμαι μου μιλούσες
Τώρα σιωπή

Θα ‘ρθει το πρωί και θα περάσει
Θα με λυπηθεί θα με ξεχάσει
Όπως κι εσύ

Μια φορά θυμάμαι μ αγαπούσες
Τώρα βροχή
Μια φορά θυμάμαι μου μιλούσες
Τώρα σιωπή


Αυτό το τραγούδι από τον 1ο δίσκο «Τραγουδά η Αρλέτα»,έχει χαρακτηριστεί ως ο Εθνικός Ύμνος της 1ης περιόδου της Αρλέτας και φράγισε μια ολόκληρη εποχή, την εποχή της αθωότητας των μέσων της δεκαετίας του ’60.

Σε στίχους του νεαρού φοιτητή της Νομικής Γιώργου Παπαστεφάνου και του άρτι αφιχθέντος εκ Παρισσίοις νεαρού συνθέτη Γιάννη Σπανού, το τραγούδι βρήκε την ιδανική του ερμηνεία στην νεαρή τότε σπουδάστρια της Σχολής Καλών Τεχνών, Αργυρώ – Νικολέτα Τσάπρα. (Το «Αρλέτα» της το χάρισε ο παππούς τη; από την σύζευξη των δύο ονομάτων).


Σε μια εκδρομή φοιτητική λοιπόν, γιατί τα όμορφα πράγματα μέσα από παρέες προκύπτουν, παίζοντας και τραγουδώντας, έδεσε το γλυκό και η Αρλέτα πέρασε χωρίς καλά καλά να το καταλάβει, στον χώρο του τραγουδιού:

«Την πρώτη φορά που βγήκα σε σκηνή θεάτρου, ήμουνα τόσο τρομοκρατημένη που βγήκα… με σκουντιά.
θα γράψει 23 χρόνια αργότερα στο εσώφυλλο του δίσκου 10+1 νύχτες με τις ζωντανές υχογραφήσεις από το Περοκέ - ένας δίσκος που λατρεύω κυριολεκτικά.

40 χρόνια μετά, το τραγούδι αυτό αποτελεί ένα old time classic μεταφέροντας μέσα στον χρόνο, μια διαχρονική ευαισθησία και μια φρεσκάδα, που λίγα τραγούδια την έχουν, κι αυτό πιστεύω βασίζεται στην καθαρή κι ανεπιτήδευτη φωνή της Αρλέτας.


Κι όταν ένα τραγούδι ακούγετε μόνο με μια φωνή και μια κιθάρα, να είστε σίγουροι ότι είναι μια μαγκή στιγμή που φώλιασε στην καρδιά μας.


Το πέτρινο χαμόγελο
(δεξί κλικ και νέο παράθυρο)

Δεν είχε το νησί κατάρτια
δεν είχε το νησί παιδιά
δεν είχε το νησί τραγούδια
γιατί μισέψαν τα παιδιά
δεν είχε το νησί φεγγάρια
μαρμάρωσε κι η κοπελιά

Στο πέτρινο χαμόγελό της
γίναν τα όνειρα καράβια
το πέτρινο χαμόγελό της
το κτίσανε στη μοναξιά
τ’ αγριοπούλια του πελάγου
και χάθηκαν και χάθηκαν

Τώρα ένα χέρι στο λιμάνι
βάφει τη θάλασσα σταχτιά
δεν είναι πια βαθύς ο ύπνος
δεν έχει ελπίδες η νυχτιά
τώρα είναι μόνη στο λιμάνι
κι είναι τα όνειρα μακριά


Νίκου Χουλιαρά





Saturday, 14 August 2010

Δισκογραφία της Αρλέτας

Εδώ θα καταγράφονται οι δίσκοι της Αρλέτας αναλυτικά για να ξεφορτώσουμε λίγο το άλλο blog "Για την Αρλέτα"



Σιγά σιγά όμως, μην αγχωθούμε…