Αυτό το blog είναι ακόμη στα σκαριά και είναι αδελφάκι του άλλου του μεγάλου "Για την Αρλέτα" Όμως απαιτείται υπομονή από εσάς και δουλειά από μένα...

Πάντα καλά να 'στε

Saturday 4 September 2010






































Στο ρυθμό του Αγέρα


1. Είχα ένα αγόρι
    Αρλέτα - Παυλίνα Παμπούδη


2. Ένα κορίτσι δεκαεφτά χρονώ
     Αρλέτα - Θεοδώρα Ντάκου

3. Οι νέες των επαρχιών
     Γλέζος Γ. Ουράνης Κώστας
4. Παραμύθι

    ΠΑΜΠΟΥΔΗ ΠΑΥΛΙΝΑΣΠΑΝΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ - ΡΩΤΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

5. Τέλειωσε το πσνηγύρι 

    ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΟΥ - ΜΑΤΕΣΗ Π.

6. Στο ρυθμό του Αγέρα 
    ΑΡΛΕΤΑ 

7. Ο Γιάννης κι η Μαριώ
    ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΑΝΟΣ -ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΩΤΑΣ

Τα παιδιά των είκοσι και εικοσιένα
    ΑΡΛΕΤΑ

    ΑΡΛΕΤΑ

10. Στο ρυθμό του Αγέρα       
        ΑΡΛΕΤΑ

11. Η Βαλκυρία του κάδρου       

       ΣΠΑΝΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ - ΚΑΜΑΡΙΝΕΑ ΙΣΙΔΩΡΑ   

12. Όταν έρθουν τα πουλιά     
      ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΟΥ Γ. ΠΑΥΛΙΝΑ ΠΑΜΠΟΥΔΗ

13. Παράκληση    

        Γ. ΡΩΜΑΝΟΣ




Είχα ένα αγόρι

Στίχοι: Παυλίνα Παμπούδη
Μουσική: Αρλέτα



Είχα ένα αγόρι, ένα άγριο άνεμο
Ένα ποτάμι που έγινε αναφιλητό

Τώρα δυο ηλιοτρόπια
Τα μάτια του που τόσο είχα φιλήσει
Τώρα τα όνειρά του
Γίνανε δυο σταλαγματιές πικρή δροσιά

Την Τρίτη μέρα δεν αναστήθηκε
Είκοσι μέρες κοιμάται κάτω απ’ τη βροχή

Τώρα μια παπαρούνα
Σημάδεψε τη θέση της καρδιάς του
Τώρα είναι η φωνή του
Ένα σπουργίτι που πετάει για τον νοτιά





Στο ρυθμό του Αγέρα
(Στίχοι/Μουσική Αρλέτα)


Στο ρυθμό του αγέρα ήρθε προχτές
ένα μικρό κορίτσι και με κάλεσε
να πάμε μαζί στο δρόμο με τ’ αγκάθια
Για μάτια είχε δυο βιολέτες
για χέρα είχε δυο πουλιά
ένα μικρό κορίτσι ήρθε προχτές
στο δρόμο με τ’ αγκάθια
Φορούσε μια τραχηλιά
από ακτίνες παιδικών αμαξιών, προχτές
κι ήτανε τόσο όμορφο
πιο όμορφο κι απ’ τις βιολέτες
Ένα μικρό κορίτσι με κάλεσε προχτές
να πάμε βόλτα στο δρόμο με τ’ αγκάθια
και περπατούσε στο ρυθμό του αγέρα
και περπατούσε στο ρυθμό του αέρα

χάραζε κύκλους πάνω στη σκόνη
με το μικρό γυμνό ποδάρι
χάραζε κύκλους πάνω στη σκόνη
και φύτευε αγκάθια στα μαλλιά του
Ένα μικρό κορίτσι προχτές
όταν με είδε να κλαίω
μου έφερε δυο λουλούδια
να ιδώ πόσο πιο άσχημα ήταν
τα δάκρυά μου απ τη δροσιά τους
ένα μικρό κορίτσι
με φυτεμένα αγκάθια στα μαλλιά του


 
 


Κόκκινα χείλη μου

Στίχοι/μουσική: Αρλέτα

Φύτεψα την αγάπη μου
ένα φθινόπωρο
την άνοιξη φυτρώσανε
δυο μενεξέδες
Ωωω κόκκινα χείλη μου
Ωωω δυο μενεξέδες

κρέμασα την καρδιά μου
από μια νεραντζιά
και το πρωί τη βρήκα
στ’ άσπρα ντυμένη
Ωωω κόκκινα χείλη μου
Ωωω στ’ άσπρα ντυμένη

Έχασα την αγάπη μου
ένα φθινόπωρο
Έχασα την αγάπη μου
ένα φθινόπωρο

Την άνοιξη στον κήπο σου
η λύπη μου άνθισε
Ωωω κόκκινα χείλη μου
Ωωω η λύπη μου άνθισε





Ο Γιάννης κι η μαριώ

Μουσική: Γιάννης Σπάνος
Στίχοι: Βασίλης Ρώτας

07 O Gisnnis kai h...


Τον Γιάννη καμαρώστε
που βγαίνει στο σεργιάνι
με την κουτσή Μαριώ του
το στραβαρίδι Γιάννη

φορεί καπέλο μαύρο
καδένα ολόχρυση
τη Μάρω από το χέρι
περήφανα κρατεί

Το Γιάννη καμαρώστε
που βγαίνει στο σεργιάνι
με την κουτσή Μαριώ του
το στραβαρίδι Γιάννη

Περήφανη κοιλίτσα
φουσκώνει της Μαριώς
τηνε φουσκώνει ο δράκος
του Γιάννη ο πρώτος γιος

φορεί καπέλο μαύρο
καδένα ολόχρυση
μπροστά κοιτάζει η Μάρω
μα Γιάννης δω και κει

Γιάννη μπροστά σου κοίτα
και μη στραβοθωρείς
αυτή την έχει η Μήτρος
και κείνη ο Θοδωρής

Γιάννη στο σπίτι πάμε
δε βρίσκομαι καλά
πράσινη πέφτει χάμω
προφτάστε αγκομαχά

Φέρτε γιατρό του Ρήγα
του παλατιού μαμή
χαλάλι τη Μαριώγκα
γλιτώστε το παιδί

Κι ουδέ παιδί γλιτώνει
κι η Μάρω δεν φελά
κλάψε πού να βρεις Γιάννη
κουτσή Μαριώ ξανά





Τα παιδιά των είκοσι και εικοσιένα




Η Κυρία Γυμνασιάαρχου

Μουσική:  Γ. Γλέζος Στίχοι: Μάρω Λημνού

 

Μ’ ένα κέντημα στο χέρι
Σαν έπεφτε το μεσημέρι
Κάθονταν στην κληματαριά από κάτου
Η κυρία Γυμνασιάρχου


Κένταγε ένα φεγγάρι
Στο πλάι του ένα μικρό ποτάμι
Κι αρμένιζε στην ήσυχη αγκαλιά του
Η κυρία Γυμνασιάρχου


Είχε δυο βουνά στην άκρη
Στην βάρκα έναν τρελό βαρκάρη
Μα δεν θυμότανε το χρώμα απ’ τα μαλλιά του
Η κυρία Γυμνασιάρχου


Πέθανε στην ίδια θέση
Κι απόμεινε το κέντημα στη μέση
Μοναχιά στη κληματαριά από κάτω
Η κυρία Γυμνασιάρχου


   

No comments:

Post a Comment